Świat postrzega w szlachetnej gamie czerni i bieli. Podobnie jak koledzy z kieleckiej szkoły krajobrazu „uprawiają” ziemię, tak Tomasz Pacan „uprawia niebo” – pisze o fotografiach Paweł Pierściński, współtwórca Kieleckiej Szkoły Krajobrazu - Dostrzega w nim wytwory myśli i pracy człowieka – samoloty – które w połączeniu z prawami aerodynamiki i specjalnymi programami, tworzą wymyślne linie oraz geometryczne struktury. Zwarty szyk maszyn porusza się w określony sposób, a ponadto pozostawia ślad w przestrzeni, smugi kondensacyjne, dymy spalin oraz warkocze kolorowych dymów z urządzeń rozpylających. Ślady tworzą w rozległej przestrzeni plany : przedplan (mgła), pierwszy plan (smugi dymne) oraz plan główny „pejzażu niebieskiego” z sylwetami eskadry samolotowej. Tomasz, na podobieństwo rolnika, gospodaruje planami, tworząc pagóry utkane z pyłu i dymu. Jego „niebieskie pejzaże” rezygnują z koloru, przedstawiają świat sterylnie czysty, a przy tym piękny i uporządkowany.